08 September 2008

Κοιτάζω ψηλά...




Για μιά στιγμή χαράς, ένας αιώνας λύπης....

Βγαίνει έξω βροχή
Και όλα μοιάζουν ευχή
Ξέρω πως θα σαι εκεί
Μουσική στην σιωπή

Μια μελωδία μεσ’ την νύχτα κάτι τρέχει
Η τρέλα από την λογική λιγάκι απέχει
Μία καρδιά σταματά, μία ψυχή ξεγλιστρά
Δυο μάτια και αν είναι τώρα κλειστά
Μαύρο σκοτάδι έπεσε κακά μαντάτα ήρθαν
Ο ήλιος κρύφτηκε καλά τα σύννεφα μαυρίσαν
Τι έγινε ρε παιδιά δεν απαντήσαν
Μα το κεφάλι έσκυψαν και ήσυχα δακρύσαν
Κανείς δεν πίστεψε πως έτσι χάθηκε
Εμάς η μοίρα να μας τρελάνει βάλθηκε
Εκεί που ο χρόνος για λίγο στάθηκε
Ελπίζω θεέ μου πόνο να μην αισθάνθηκε
Αυτός ανήκει σε αυτούς που μείναν πίσω
Που όταν έρχεσαι στην σκέψη μου δακρύζω
Όταν γυρνάμε στο σπίτι εσύ λείπεις

Για μια στιγμή χαράς, ένας αιώνας λύπης

Με ένα τραγούδι αγαπημένο
Κοντά μας θα σε φέρω

Τα παλικάρια στην γωνιά γιατί είναι λυπημένα
Χάσαν τον φίλο τους και ούτε μιλιά κανένας
Χάσαν τον φίλο τους το απόγευμα της Τρίτης
Τον παιδικό το καρδιακό έλα να δεις πως λείπεις
Όλος ο κόσμος έκλαψε και ο Πειραιάς δακρύζει
Και στο Χατζηκυριάκιο μια μάνα ψιθυρίζει
Για τον χαμό του γιόκα της στενάζει και δακρύζει
Και το όνομα του σιγανά λέει και ψιθυρίζει
Ο χάρος δεν λυπήθηκε τα χρόνια σου παιδί μου
Χωρίς εσένα εγώ δεν θέλω την ζωή μου
Χάρε γιατί μου στέρησες, στέρησες την ζωή του
Πάρε και μένα να κοιμηθώ μαζί του

Κοιτάζω ψηλά δεν σε βρίσκω πουθενά
Όμως είσαι εδώ
Ζωγραφιά στην καρδιά
Η ανάσα βαριά
Ένα δάκρυ κυλά
Μόνο μία αγκαλιά
Έστω μιά ματιά
Ένα νεύμα αργά αγάπης
Και ας χανόσουν μετά

Κόσμος πολύς εδώ μαζεύτηκε εδώ για σένα
Φίλοι γνωστοί και συγγενείς με πρόσωπα θλιμμένα
Μάτια κλαμένα δειλά κιτρινισμένα
Από τον αέρα και το κύμα μακριά παρμένα
Είναι κι φίλοι σου εδώ είναι κι φίλοι σου
Αυτοί που έπιναν χαμόγελο από τα χείλη σου
Μπορεί να είσαι ψηλά μα ξέρω πως ακούς
Μάθε η κόλαση είναι για τους ζωντανούς
Είναι για αυτούς που μένουν πίσω να θυμούνται
Είναι για αυτούς που τα βράδια δεν κοιμούνται

Και τώρα εδώ ξανά θα σου το πω
Κοιτάζω ψηλά δεν σε βρίσκω πουθενά
γιατί είσαι εδώ
Ζωγραφιά στην καρδιά
Η ανάσα βαριά
Που κόβετε σιγά
Εσύ είσαι εκεί
Κάνεις την σιωπή γιορτή
Τον πόνο μου σβήνει
Η δική σου ψυχή

Τώρα είσαι άγγελος
Με τους αγγέλους
Και την γαλήνη σου κέρδισες επιτέλους
Να γαληνέψει η ψυχή σου και ο νους
Χτύπα την μπάλα τώρα σε γήπεδα ουρανούς
Τώρα σκύβω και σου αφήνω ένα λουλούδι
Τώρα σκύβω και σου αφήνω ένα τραγούδι
Σου αφήνω και ένα γλυκό αντίο
Και δάκρυα καυτά να σε κρατάν ζεστό στο κρύο

Και καθώς πέφτει στα σπίτια η βροχή
Πέφτει η νύχτα στις ζωές και στα όνειρα μας
Μόνο μας μένει να είμαστε δυνατοί
Την απουσία αυτή και πέτρα την καρδιά μας